Wczoraj pierwszy raz w życiu widziałem papieża Franciszka z bliska. Jakby stał obok mnie. Oglądałem kawałek transmisji z wizyty papieskiej. Podziwiałem rajd Ojca Świętego tramwajem po Krakowie. Trzeba przyznać, że Jego Świątobliwość ma fantazję. Cały tramwaj, proszę państwa, a nie tylko automobile. Tramwaj pomalowany w barwy papieskie, szyby nieskazitelnie czyste, podłogi pewnie szczoteczkami do zębów wyszorowane. A może nie było trzeba? Może tramwaj ganz nówka nie śmigana? Nie byłem w stanie wypatrzeć, czy wszystkie szyby kuloodporne. Jeśli tak, to cholernie drogi musiał być ten tramwaj. No, ale czegóż się nie robi dla Drogiego Gościa. To mi przypomina stary kawał o synu szejka arabskiego na studiach w Londynie. Syn pisze do ojca. Tato, tu wszyscy jeżdżą na uczelnię pociągiem, nawet profesorowie, a ja tym złotym rolls-roycem. Głupio mi. Synu - pisze szejk - przesyłam ci dwadzieścia milionów. Też kup sobie pociąg.
Niedawno jechałem tramwajem w mieście M. Pierwszy raz od lat, bo w moim mieście m. tramwajów nie ma. Było mi bardzo dobrze, myślę, że nie gorzej niż Franciszkowi, chociaż nikt do mnie nie machał z chodnika. Bo ja diabelnie lubię tramwaje i pociągi. Mam słabość do pojazdów szynowych. Spędziłem w nich kawał dzieciństwa i młodości. Może dlatego. Kiedyś napiszę o tym notkę.
Czy Tram del Papa będzie kursował po Krakowie po zakończeniu Światowych Dni Młodzieży? Czy będą wpadać do żółtego tramwaju kanary? Czy będzie można posadzić tyłek na miejscu ubogaconym tyłkiem Papy? Czy będą nalepki na poręczach w tramwaju, których On dotykał, stópki naklejone na stopniach po których wstąpił i zstąpił? Obawiam się, że nie, bo Franciszek nie nazywa się Wojtyła i nie jest aktorem, jakim był z zamiłowania Najlepszy Papież Ever. Tak między nami: co to za papież, co nie mówi po polsku? Czy on jest tak do końca prawdziwy? A gdzie czerwone buty? To nie jest show.
Uwielbiam tramwaje i chciałbym się takim tramwajem z kimś przejechać przez całe, możliwie duże miasto. Ale nie z Franciszkiem, mimo jego poczciwości.
Uwielbiam czytać wszystko, co piszesz, ale daj się na spokój z tym jadem - nie jest potrzebny. Ja codziennie sobie jadę do pracy 50 km "za własne" i własnym samochodem wypracowanym własnymi rękoma, spotykam o 6 rano bażanty, bociany, żurawie i zające. I nie mam o to żalu do nikogo. Chwalę świat dopóki jestem żywa. Spójrz - młodzież katolicka nie wysadza się w powietrze i nie zabija innych (wiernych i niewiernych), a spotyka się i okazuje szacunek innym oraz sobie. Niech sobie Franciszek jedzie tramwajem, lata helikopterem - dopóki nie zieje nienawiścią - jest ok. Tylko w chrześcijaństwie ostoja dla tego świata - nawet jak są w nim czarne owce (a są, są).
OdpowiedzUsuńAmisho,
UsuńTo nie jest jad. Przynajmniej nie czułem go w sobie w czasie pisania. Może tak wygląda. Hm...
Franciszek naprawdę mi nie przeszkadza, ale tak się składa, że jest głową Kościoła katolickiego i to kładzie cały jego urok. Kk jest instytucją wielkiej szkodliwości społecznej i nie zmienią tego miłe obrazki ślicznej młodzieży z całego świata. Kk nie zachęca nikogo do wysadzania w powietrze i mordowania innowierców. Wystarczają mu własne owce. W Polsce ma duże wpływy, co skutkuje naszym mentalnym zacofaniem, jako narodu. Na szczęście z roku na rok liczba osób chodzących do kościoła spada. Dzięki Bogu.
Tramwaj jeździ, każdy może się go doczekać na linii 18. Widziałam dwa dni temu, ludzie w środku siedzieli, tramwaj jechał. Biało - żółty, fajny.
OdpowiedzUsuńBardzo dobrze. Sam bym się przejechał :)
Usuń