O tym, jak trafiłem piątkę w Lotto. No, może nie całkiem, ale prawie.

Kiedy byłem dzieckiem i prosiłem ojca, by coś dla mnie zrobił, rodzic mój odpowiadał zdaniem, którego mądrości nie byłem w stanie wtedy docenić, ani uszanować:

- Synu, zachowaj spokój.

Był to niezawodny sposób, by mój spokój zburzyć do imentu. Wiedziałem przecież, co to znaczy. Widziałem, że długo będę musiał trwać w stanie spokojnym, czyli spacyfikowany. Ćwiczyłem się w sztuce zachowywania spokoju, aczkolwiek bez przekonania i niechętnie. Teraz jestem starszy niż mój ojciec w czasach, kiedy doradzał mi zachować spokój. Nauczyłem się, przynajmniej wybiórczo, zachowywać olimpijski spokój i angielską flegmę. Na tej właśnie płaszczyźnie obcuję z moim samochodem. Samochód przepalił sobie małą żaróweczkę od światła postojowego. Hm - pomyślałem - czy samochód jest od stania, czy jeżdżenia? Od jeżdżenia - odparłem, znając tezę pytania. Czy ja go gdzieś zostawiam na światłach postojowych? Ależ skąd - odpowiedziałem sobie skwapliwie, dumny ze swej przebiegłości w sztuce prowadzenia dyskusji. Czy żaróweczkę należy wymienić? Niby tak... na pewno tak. Ale dlaczego dzisiaj? Zróbmy to jutro. A w ogóle, czy ja mam taką żaróweczkę? Sprawdzimy to jutro. Jak nie, to trzeba kupić. Jutro...

I tak przebiegły ze trzy tygodnie.

Aż wreszcie, wczoraj, przyjeżdżam do domu, wychodzę z samochodu, otwieram bramę garażu, odwracam się, patrząc autu prosto w oczy i co widzę? Żaróweczka znowu świeci! Hosanna! Juhu! Jak dobrze, że byłem cierpliwy, że zachowałem spokój. Ona się wcale nie przepaliła, tylko przyczaiła, żeby mnie zrobić w bambuko. Ale nie dałem się. Zachowałem spokój i proszę  - wygrałem.

Od jakiegoś czasu cieknie paliwo przy wlewaniu go do baku. Coś tam przy korku nie tak.

Zachowuję spokój.